Το ταξίδι στο απόκοσμο μέρος

Μπορεί να είναι το τελευταίο ως τώρα και ο Ε να βρίσκεται αυτή τη στιγμή εκεί αλλά το ταξίδι στη χώρα που μίκραινε παρεμβάλλεται γιατί αφετηρία για εκεί ήταν το απόκοσμο μέρος κι η επιστροφή πάλι σε αυτό. Όσο για το ταξίδι στον τόπο που θεωρούμε δικό μας: ήταν το πρώτο χρονολογικά αλλά αυτό έχει παράξενη σημασία γιατί ο χρόνος στον τόπο μας γυρίζει πίσω, μεταθέτοντας συνεχώς και το ταξίδι πιο βαθιά στο παρελθόν.

Το ταξίδι στο απόκοσμο μέρος δεν υπάκουγε σε κάποια βαθύτερη λογική. Πρέπει λοιπόν να έγινε χωρίς λόγο ή τουλάχιστο τα κίνητρα γι αυτό είναι τώρα ξεχασμένα. Πάντως κάποια χρόνια πριν εισέβαλε στη σκέψη του Ε. Σε μια αποβάθρα ενός σταθμού δύο θάλασσες και μια στεριά πέρα από τον τόπο που θεωρούμε δικό μας υπήρχε μια αφίσα των Απόκοσμων Σιδηροδρόμων. Το μήνυμα ήταν απλό: "Από το Μεγάλο Πύργο στον Πύργο του Ρέβισνεν με τα νυχτερινά μας τρένα μόνο με 20 ρέσλι". Λες; Σκέφτηκε ο Ε αλλά γρήγορα έφτασε το τρένο για το σπίτι του και άλλες σκέψεις έδιωξαν το απόκοσμο μέρος από το μυαλό του.

Δύο θάλασσες και μια στεριά από τον τόπο που θεωρούμε δικό μας βρίσκεται αυτό το Νησί. Είναι όμως ώρα να λυθεί η σιωπή για τον τόπο αυτό; Είναι. Στην πρωτεύουσα του νησιού αυτού βρίσκεται ο Μεγάλος Πύργος, νόμισμα είναι το ρέσλι και οι Απόκοσμοι Σιδηρόδρομοι εκτελούν μεταφορικό έργο στην περιοχή. Σπουδαία στοιχεία αλλά δεν ξεδιαλύνουν το μυστήριο του απόκοσμου μέρους. Βέβαια ίσως προσφέρουν ένα ερέθισμα για μια συγκριτική μελέτη των τριών χωρών που έγιναν αντικείμενο των ισάριθμων ταξιδιών. Πολύ πιθανό τα ακόλουθα θέματα να απασχολούν ήδη τους πιο περίεργους: Συναλλαγματική ισοτιμία ρέσλι χρηματικής μονάδας χώρας που μίκραινε. Διμερείς σχέσεις του τόπου που θεωρούμε δικό μας με το Νησί. Ρυθμιστικό πλαίσιο των σιδηροδρομικών μεταφορών στο Νησί, στη χώρα που μίκραινε και στον τόπο που θεωρούμε δικό μας. Αλλά ποιόν πραγματικά ενδιαφέρουν αυτά;

Σε μια εσχατιά του Νησιού βρισκόταν το απόκοσμο μέρος. Στα απώτερα χρόνια λίγοι κατάφερναν να φτάσουν ως εκεί. Με εξαίρεση τους γηγενείς που περιέγραφαν τη ζωή τους με μεγάλες λίθινες κατασκευές αντί για λόγια, λίγοι παλιοί περιηγητές φαίνονταν να γνώριζαν την περιοχή καλά. Μια αρχαία διήγηση για τους τόπους του νησιού χαρίζει στο απόκοσμο μέρος την εξής περιγραφή: "Ο ουρανός εδώ μπλέκεται με τη γη. Η στεριά γίνεται ρευστή και ανακατεύεται με τη θάλασσα. Τα σύννεφα ταξιδεύουν αστραπιαία και φέρνουν συνέχεια βροχή. Τα ρυάκια που σχηματίζονται έχουν ένα νερό κατάμαυρο σαν το κατράμι που καταλήγει σε απύθμενες λίμνες ή στο θολό πέλαγος. Ένα μεγάλο πράσινο χαλί σκεπάζει τον τόπο αυτό αφήνοντας κάπου κάπου χώρο για μερικές συστάδες δέντρων. Το φως είναι λίγο αλλά οι μέρες κάποτε γίνονται πολύ μακριές".

Μόλις ο Ε έφτασε στο απόκοσμο μέρος μπήκε στη δούλεψη ενός εργαστηρίου επιδιόρθωσης γραφειοκρατιών. Το εργαστήριο αυτό βρίσκεται στο Λιβαγόσκ τη μεγαλύτερη πόλη του απόκοσμου μέρους. Μια ώρα με το τρένο από το Λιβαγόσκ η πόλη Οδούγριμεβ χρησιμεύει ως πρωτεύουσα ενώ το Ρέβισνεν της σιδηροδρομικής αφίσας είναι μια απομακρυσμένη και γραφική πολίχνη και οι εξοχές της είναι γνωστές σε όλο το Νησί για την αλόκοτη θελκτικότητα τους.

Ο Ε θα δει πολλά στο Λιβαγόσκ όσο βέβαια του το επιτρέπει η δουλειά του. Ένα μέρος των καθηκόντων του είναι να πάει στη χώρα που μίκραινε για να βρει τι θέλει φτιάξιμο. Το εργαστήρι είναι κλειστό δυομισι μέρες τη βδομάδα κι έτσι ο Ε είχε την ευκαιρία να γυρίσει το απόκοσμο μέρος.