Πόσοι ξεκίνησαν ένα μακρύ ταξίδι χωρίς να υποψιάζονται τι θα συναντούσαν; Πόσοι σχεδίαζαν με κάθε λεπτομέρεια ένα ταξίδι που ποτέ δεν πραγματοποίησαν; Και πόσοι νόμιζαν πως ταξίδεψαν χωρίς να κουνηθούν εκατοστό;
Πολλοί οι εραστές της περιπέτειας, στρατιώτες της βλακείας, ανοργάνωτοι και απερίσκεπτοι ξεκινούν για το άγνωστο χωρίς χάρτη. Πολλοί εκείνοι που ετοιμάζουν τα πάντα αλλά η πραγματοποίησή τους τους ξεπερνά, είτε γιατί είναι μικροί αυτοί και το ταξίδι μεγάλο, είτε γιατί τους προλαβαίνουν τα γεγονότα.
Τρία ταξίδια έγιναν ως τώρα: το ταξίδι στο απόκοσμο μέρος που είναι και το πιο πρόσφατο, το ταξίδι στη χώρα που μίκραινε και το ταξίδι στον τόπο που θεωρούμε δικό μας;
Η χώρα που μίκραινε:
Για το ταξίδι σε αυτή τη χώρα δε χρειάζονται ετοιμασίες. Όσοι την επισκέφτηκαν, έγραψαν ημερολόγια και οδηγούς που είναι άχρηστοι. Ένας εκδοτικός οίκος ανέλαβε να εκδόσει έναν οδηγό για τη χώρα που μίκραινε. Ο οδηγός βγήκε στα ράφια των βιβλιοπωλείων όμως η χώρα μίκρυνε και πάλι. Οι αναγνώστες σιχαίνονταν τους τεράστιους χάρτες που δεν σήμαιναν πια τίποτα. Άδεια κεφάλαια έδιναν πληροφορίες για μέρη έξω από τα σύνορα. Αλλά καθώς μίκραινε η χώρα μεγάλωνε η πρωτεύουσα. Μάλιστα οι πιο απελπισμένοι είπαν πως έγινε πια πολύ μεγάλη για μια τόσο μικρή χώρα. Και οι πιο κυνικοί εξίσωναν τη χώρα με την πρωτεύουσα. Οι πιο ευφάνταστοι είπαν πως σύντομα πια η πρωτεύουσα θα ξεπερνούσε τα σύνορα της χώρας.
"Μα πρώτα μίκρυναν οι πολίτες" διαπίστωσε με θλίψη μια διανοούμενη και ανατρεπτική νοικοκυρά. Πριν μειωθεί η χώρα έβλεπες στο δρόμο να μικραίνουν οι ανθρωποι. Διαρκώς αναλώνονταν σε μικρότητες, μικρέμποροι διακινούσαν μικροσκοπικά και ευτελή προϊόντα πλήττοντας το εμπόριο. Στη δημόσια σκηνή κυριαρχούσαν οι μικρολογίες. Οι μικροαπατεώνες που εμφανίζονταν συχνά στις εφημερίδες θεωρούσαν σπουδαίο όποιον κατόρθωνε να ασκήσει την παραμικρή μορφή μικροδιαχείρισης. Πολλοί συνωστίζονταν στα γραφεία των μικροδιαχειριστών ζητώντας μια μικρή εξυπηρέτηση. Κι όσοι βρίσκονταν σε θέση ευθύνης εισέπρατταν μια μικρή προμήθεια. Ορισμένοι έβλεπαν την ανάγκη για έναν μικρό πόλεμο. Έτσι έλεγαν θα μεγάλωνε η χώρα. Μικρό το κακό;
Αυτό ενδεχομένως να μην είχε συμβεί αν δεν είχαν κάνει το έργο τους οι τεράστιοι. Αυτοί οι πραγματικοί γίγαντες είχαν το πελώριο θάρρος να σηκώνουν στους ώμους τους τη χώρα. Έμειναν εκεί για πολύ μεγάλο διάστημα. Άφησαν το στίγμα τους παντού ώσπου όταν πια έγιναν καπνός όλοι ένιωθαν ασφυξία γιατί τους πλάκωνε η βαριά σκιά τους. Μαζί μ' αυτό άφησαν κι ένα κενό που για να καλυφθεί έπρεπε να μικρύνει η χώρα. Αλλά όταν έφυγαν ένα πλήθος μικρών έσπευσε στο κυβερνητικό μέγαρο. Τίποτα δεν έδειχνε πως το μέγεθός τους ήταν εκείνο που πίστευαν. Οι τεράστιοι δεν ήταν μικροί εξακολουθούσαν να λένε όλοι. Ήταν απόλυτα κενοί.
